كشور ايران به علت قرارگيري در موقعيت خاص جغرافيايي، علاوه بر كمبود ريزشهاي جوي با توزيع و پراكنش نامناسب زماني و مكاني بارشها نيز روبرو است. پديده گرمايش جهاني درحال وقوع و اقليم در حال تغيير است. تغيير اقليم و افزايش گرمايش جهاني باعث ايجاد چالشهاي جديدي براي منابع آب خواهد شد و اگر تغيير اقليم با خشكسالي توام شود اثرات آن مضاعف ميگردد. آنچه امروزه كاملا ادراك و پذيرفته شده است اين است كه حفاظت و پايداري منابع آب بدون در نظر گرفتن تغيير اقليم نميتواند تحقق پذيرد زيرا تغيير اقليم هم روي تقاضاي آب و هم روي عرصه آب تاثير ميگذارد. اصليترين راههاي مقابله با تغيير احتمالي منابع آب ناشي از تغيير اقليم جلوگيري از تغيير خود اقليم و يا حداقل، كنترل آن، جلوگيري از افزايش يا كنترل توليد گازهاي گلخانهاي و افزايش قوانين و مقررات براي كنترل مصرف آب مي باشند. گرم شدن كره زمين، تغيير در شدت و زمان بارش، افزايش سطح آب اقيانوسها و افزايش مصرف و تقاضاي آب در پي افزايش دماي هوا از جمله تاثيرهاي تغيير اقليم است. در اين مقاله آثار جهاني تغيير اقليم بر منابع آبي دنيا و منابع آبي در ايران و راهكارهاي رويارويي با آن مورد بررسي و مطالعه قرار گرفته است
كلمات كليدي: