يكي از چالشهاي اصلي مناطق خشك و بياباني ايران مساله كنترل شنهاي روان است. استفاده از انواع مالچ يكي از روشهايي است كه به شكل گسترده به منظور تثبيت شنهاي روان به كار ميرود. سرباره از محصولات فرعي و زائد صنايع فولاد است كه به صورت ضايعات، دفع شده و انباشت ميشود و نحوه استفاده از آن به عنوان موضوعي اساسي مطرح است. اين تحقيق به منظور بررسي اثر مالچ سربارهاي بر ميزان فرسايش و سرعت آستانه فرسايش بادي بوسيله دستگاه تونل باد در مزرعه تحقيقاتي دانشكده منابع طبيعي دانشگاه صنعتي اصفهان انجام شد. به منظور ايجاد بستر، نمونه خاك از منطقه شرق اصفهان برداشت و به آزمايشگاه منتقل گرديد. در آزمايشگاه به منظور ايجاد بادهاي با سرعت مشخص و در طي زمان مشخص از دستگاه تونل باد استفاده شد. نمونه خاك در سينيهاي فلزي به ابعاد 3/0×1 متر و عمق 3 سانتيمتر ريخته شد. مالچ سرباره در چهار سطح پوشش (25%، 50%، 75% و 100%)، سه دانهبندي (30-15، 45-30 و 60-45 ميليمتر) و دو ضخامت (يك لايه و دو لايه) با چهار تكرار در نظر گرفته شد. در هر كدام از سينيها ابتدا سرعت آستانه فرسايش بادي در ارتفاع 20 سانتيمتري اندازه گيري شد سپس آنها را وزن كرده و تحت تاثير بادهايي با سرعت بيشتر از سرعت آستانه در ارتفاع 20 سانتيمتري به مدت 5 دقيقه قرار گرفتند. مجددا سينيها را وزن كرده و با توجه به اختلاف وزني آنها، مقدار مواد فرسايش يافته مربوط به هر تيمار محاسبه گرديد. دادهها به صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي و با كمك نرم افزارهاي و excel تجزيه تحليل شدند. نتايج نشان داد كه اختلاف معنيداري بين تعداد لايهها در سطح 5% وجود ندارد و با افزايش سطح پوشش و دانه بندي ميزان فرسايش بصورت نمايي كاهش يافته است. مالچهاي سرباره با تراكم 75% و دانهبندي 45-30 ميليمتر بصورت يك لايه بعنوان بهترين تيمار بدست آمد. كه از لحاظ فاكتور اقتصادي و آساني اجراي طرح نيز قابل توجيه است.