از اقبال لاهوری: می شود پرده چشمم پر کاهی گاهی دیده ام هر دو جهان را به نگاهی گاهی جاده عشق بسی دور و دراز است ولی طی شود جاده صد ساله به آهی گاهی در طلب کوش مده دامن امید زدست دولتی هست که یابی سر راهی گاهی