بسم الله الرحمن الرحیم
شهرهای مذهبی لزوما شهر اسلامی نیستند
حسین مطیع، عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان:
فلاسفه مسلمان، ماده و معنی را جدای از هم نمی‌دانند بلکه می‌گویند با هم تناظر دارند.
خدا چگونه هم ظاهر است هم باطن؟ چرا خداوند ظاهر است ولی ما باز هم متوجه نمی‌شویم؟ چون از شدت ظهور در خفا افتاده است.
ائمه علیهم‌السلام محل بروز خدا در جهان هستی هستند. چه چیزهای دیگری محل بروز و تجلی خدا هستند؟ طبیعت، انسان کامل، قرآن و مصنوعات خلیفةالله.
مصنوعات خلیفةالله می‌تواند یکی از مظاهر خداوند باشد اما این در یک سِیر اتفاق می‌افتد. در قلبِ شهرساز یا معمار نباید زنگار وجود داشته باشد. پاک‌بودن و درست دریافت‌کردن و درست منعکس‌کردن شرط لازم در معماری اسلامی است.
بزرگانی در موسیقی سنتی خودمان واقعاً بی‌وضو دست به تار نمی‌زدند؛ چون اعتقاد داشتند که با وضو بهتر می‌توانند باطن را در ظاهر متجلی کنند.
شهری که به‌شدت کثیف است و به‌شدت آشغال دارد یا آلودگی صوتی و بصری دارد، نمی‌تواند اسلامی باشد. به همین دلیل به بعضی از شهرهای مذهبی دنیا مثل نجف یا کربلا می‌توان ایراد گرفت. اگر این شهرها تمیز نباشند نمی‌توانیم آن‌ها را اسلامی بدانیم.
وظیفه شهرداری برنامه برگزارکردن است یا فضاساختن؟ پیشینیان ما درست فهمیده بودند که باید فضا درست کنند. اگر فرد در فضا قرار بگیرد، فضا آهسته‌آهسته خودش را به فرد می‌باوراند.
#روایت_اصفهان
مشروح یادداشت حسین مطیع را در لینک زیر بخوانید:
esfahanzibaonline.ir/43502/revayat24
روایت اصفهان، تاملاتی پیرامون شهر زندگی و مسائل آن:
@revayatisfahan