بررسي جريان در ميراگر تلاطمي تنظيمي با استفاده از روش هيبريدي SPH-FEM
نام دانشجو |
حامد اديب |
استاد راهنما |
محمدرضا چمني، دانشيار، دانشكده مهندسي عمران، دانشگاه صنعتي اصفهان |
اميرمهدي حلبيان، استاديار، دانشكده مهندسي عمران، دانشگاه صنعتي اصفهان |
|
تاريخ فارغالتحصيلي |
1390 |
پست الكترونيك |
|
كلمات كليدي |
ميراگر تلاطمي تنظيمي، کنترل لرزهاي سازه، موج، مدل هیبریدی، روش هیدرودینامیک ذرات هموار، روش اجزاء محدود |
چكيده انگليسي |
Characteristic of flow in Tuned Sloshing Damper (TSD) using a hybrid SPH_FEM method |
مقالات منتشر شده |
|
چکيده
امروزه تمايل به ساخت ساختمانهايي بلندتر كه از انعطافپذيري بيشتر و ميرايي كمتر برخوردار باشند، افزايش يافته است. انعطافپذيري سازهها سبب افزايش احتمال بروز شكست در آنها خواهد شد. ميراگر تلاطمي تنظيمي (TSD) يكي از انواع روشها براي كاهش ارتعاش سازه است. در پايان نامهي حاضر، TSD به كمك يك روش عددي بدون شبكهبندي تحت عنوان هيدروديناميك ذرات هموار (SPH) مدلسازي شده است. بررسي جريان در TSD مجهز به صفحات مشبك تحت بارگذاري هارمونيك و مقايسه نتايج با دادههاي آزمايشگاهي، از ديگر مسايلي است كه در اين پاياننامه به آن پرداخته شده است. پارامترهاي مختلفي نظير مقدار نيروي وارده از سيال به بدنه مخزن، ارتفاع موج و تعيين پروفيل جريان درون مخزن تحت دامنهها و فركانسهاي مختلف ارتعاشي تعيين شده است. طول مخازن مورد مطالعه بين 5/0 تا 5/1 متر و عمق آب درون آنها بين 10 تا 320 ميليمتر تغيير ميكند.با توجه به تواناييهاي روش عددي SPH در شبيهسازي جريان سطح آزاد همراه با تغييرشكلهاي بزرگ، مسايل مختلفي مرتبط با تحليل جريان در TSD حل گرديد. محدوده دامنه ارتعاشي مورد مطالعه بين 5/0 تا 1000 ميليمتر است كه نسبت به مطالعات پيشين بسيار بزرگتر ميباشد. پاسخ سازههاي يك و چند درجه آزادي مجهز به TSD با استفاده از مدلي هيبريدي متشكل از دو روش عددي SPH و اجزاء محدود (FEM)، بررسي شده است. مدل مذكور براي ارزيابي پاسخ ديناميكي سازههاي مورد مطالعه تحت بارگذاريهاي زلزله در طيف وسيع فركانسي استفاده گرديد. دو سازه چند درجه آزادي با رفتار خطي تحت 3 زلزله قرار گرفتند. اين سازهها به TSD مجهز بوده و خصوصيات آنها براي نسبتهاي مختلف فركانسي و جرمي بررسي شد. صحتسنجي روش SPH بوسيله 4 مثال انجام شد. در اين مثالها مخزن TSD تحت بارگذاريهاي هارمونيك قرار داده شد.
تطابق قابل قبولي ميان نتايج SPH و نتايج آزمايشگاهي مشاهده گرديد كه اين مسأله به معناي توانايي SPH در شبيهسازي TSD است. همچنين با مقايسه نتايج آزمايشگاهي و مدل هيبريدي قابليت مدل مذكور در تعيين پاسخ سازهاي يك درجه آزادي تحت بارگذاري تصادفي اثبات گرديد. پس از صحتسنجي، مخزنن TSD با طول 500 ميليمتر محتوي مقادير مختلف عمق آب، تحت بارگذاريهايي با دامنه ارتعاشي 10 و 40 ميليمتر بررسي شد. بر اساس نتايج حاصله، تشكيل امواج انتقالي سبب افزايش كارايي مخزن TSD خواهد شد. در اين شرايط جرم سيال در طول مخزن جابهجا شده و امواج با عمق مناسب ايجاد ميگردند. در بخش سازهاي نيز نشان داده شد كه استفاده از TSD سبب كاهش پاسخ سازههاي مورد مطالعه خواهد گرديد هرچند كه در بعضي موارد افزايش پاسخ سازه را در پي داشته است. كارايي TSD به نوع امواج تشكيل يافته و نيز خصوصيات ذاتي سازه بستگي دارد. نتايج حاكي از آن است كه نسبت فركانس 9/0 و نسبت جرمي 08/0، مقادير بهينه براي سازههاي مورد مطالعه ميباشند.