انسان براي رفع نيازهاي خويش سيستمهاي متنوعي اعم از توليدي و خدماتي را بوجود آورده است. اين سيستمها در طول زمان رشد و توسعه يافتهاند و به نوبة خود مسائل و مشكلات مختلفي را هم ايجاد نمودهاند. از طرف ديگر پيچيدگيهاي اين سيستم ها فرايند تصميمگيري، هدايت و كنترل را براي افراد مسئول بسيار حساس و مشكل ساخته است. لذا براي حل مسائل و مشكلات و در نهايت كمك به مسؤلان به منظور شناخت و بهبود عملكرد و تصميم گيري در مورد سيستم ها ، روشها و تكنيكهاي متفاوتي بوجود آمدهاند كه بكارگيري آنها بستگي به نوع سيستم و مشكل مربوطه دارد. تجزيه و تحليل هاي رياضي مشاهد ه عيني و تجربي و فنون مختلف پژوهش عملياتي را مي توان نمونهاي از اين روشها دانست. طبيعي است كه هريك از روشهاي مذكور داراي نقاط قوت و محدوديت هايي مي باشند و بكارگيري همه آنها در مورد يك سيستم خاص نه بسادگي امكا نپذير است و نه نتيجه مشابه خواهد داشت. يكي ديگر از روشهائي كه براي شناخت وضع موجود و بهبود عملكرد سيستم ها بوجود آمده، شبيه سازي است كه در اين فصل به معرفي آن مي پردازيم. شبيه سازي يكي از پرقدرتترين و مفيدترين ابزارهاي تحليل عملكرد فرايندهاي پيچيدة سيستم ها است. هر مهندس يا مديري كه بخواهد اطلاعاتش را كامل كند بايد با اين روش آشنا باشد. مدلسازي از طريق شبيه سازي تا حد زيادي به علوم كامپيوتر، رياضيا ت ، احتمالا ت و آمار متكي است .
چو ن شبيهسازي نوعي مدلسازي سيستم است لذا در بخش نخست سيستم ها و سپس مدلها و در نهايت شبيه سازي را مورد بحث قرار خواهيم داد