مقايسه خوشخوراکي پنج‌گونه درختي جنگل‌هاي خشک منطقه‌ی زاگرس مرکزي براي گوسفند و بز در شهرستان بويراحمد

جنگل‌هاي زاگرس از نظر وسعت، پراكنش، تنوع گونه‌اي و فرآورده‌هاي جنگلي نقش بسيار مهمي ‌در زندگي بخش عظيمي ‌از مردم محلي دارند و درعين‌حال يكي از مهم‌ترين منابع بيولوژيكي و ذخاير ژنتيكي ايران به‌شمار مي‌آيند، به‌طوري‌که اين منطقه يکي از بزرگترين و مهم‌ترين کانون‌هاي دامپروري ايران محالت عادیي‌باشد، هدف از اين تحقيق تعيين خوشخوراكي گونه­هاي درختي در جنگل­هاي بويراحمد براي گوسفند و بز است. گونه­هاي درختي مورد مطالعه شامل کيکم­(Acer monspessulanum L.)، بنه­(Pistacia mutica Fisch.& Mey C. A.)، گلابي‌وحشي­(Pyrus glabra Boiss.)، پلاخور­(Lonicera nummulariifolia Jaub.& Spach.)، بلوط­(Quercus brantii Lindl.) مي‌باشد. در اين بررسي با استفاده از روش کافه‌تريا درقالب طرح فاکتوریل و در سه تکرار از هرگونه‌ي گياهي براي هر دام در زمان يکسان ميزان 5/2 کيلوگرم علوفه برداشت و در ظروف متحدالشکل به طورتصادفي قرار داده شد. از هر گروه دام‌­(گوسفند و بز) تعداد شش راس بصورت جداگانه  به مدت دوازده ساعت در محل آزمايش رهاکرده تا از ظروف محتوي علوفه تعليف کنند. دام‌ها از نظرسن، نژاد و وزن شرايط يکساني داشتند و از مدتي قبل با شرايط محل آزمايش سازگار شدند. پس از مصرف، علوفه داخل ظروف توزين گرديد، نتايج آنالیز واریانس دوطرفه و مقایسات میانگین با استفاده از آزمون t-test خوشخوراكي متفاوتي را براي بز وگوسفند نشان داد به ترتيب گونه‌هاي کيکم، بنه، گلابي‌وحشي، پلاخور، بلوط براي گوسفند و گونه‌هاي گلابي‌وحشي، پلاخور، بنه،  کيکم، بلوط براي بز خوشخوراک‌تر بودند.