خلاصه

استفاده از نمايه هاي تنوع گونه اي براي تعيين غناي گونه اي مناطق و الويت بندي حفاظتي متداول است. اين نمايه ها اطلاعات بيشتري در اختيار ما قرار مي دهند چرا كه علاوه بر تعداد گونه هاي موجود در يك زيستگاه، فراواني آنها را نيز در محاسبه نمايه در نظر مي گيرند. استان كهكلويه و بوير احمد سرزميني كوهستاني و نسبتاً مرتفع مي باشد كه دشتها و مناطق جنگلي بخش قابل توجهي از مساحت آن را در بر گرفته اند. اين استان پهناور تنوع گونه اي بالايي دارد و شش منطقه حفاظت شده شامل دنا، خائيز و سرخ، دناي شرقي، خامين، ديل و تنگ سولك جهت حفظ اين تنوع گونه اي ارزشمند احداث شده اند. در اين پژوهش به منظور بررسي تنوع گونه اي مناطق مذكور و مقايسه آنها از نمايه شانون – وينر، كه يكي از متداول ترين نمايه هاي غناي گونه اي به شمار مي آيد، استفاده شد.  به طور كلي در اين مناطق چراي بيش از حد در مراتع، شكار غيرمجاز، احداث جاده و تخريب اراضي جنگلي و مرتعي و تبديل آنها به اراضي كشاورزي از دلايل عمده تهديد كننده تنوع زيستي به شمار مي رود كه متاسفانه در برخي از اين مناطق شديد تر بوده و در نتيجه كاهش تنوع گونه اي مشهود تر است.