تحلیل حکمرانی آب حوضه زاینده‌رود با تاکید بر اثربخشی تشکیل شورای هماهنگی مدیریت به‌هم پیوسته و پیشنهاد الگوی کارامد
کارفرما: شرکت آب منطقه ای اصفهان
چکیده
هدف این پژوهش آسیب‌شناسی سازوکارهای هماهنگی در ساختار و فرایند حکمرانی آب در حوضه‌ی زاینده‌رود و با تمرکز بر رویکرد تشخیصی و فرارشته‌ای و با تاكيد بر نقش شوراي هماهنگي مديريت به‌هم پيوسته حوضه بود. نتایج نشان داد که تشکیل و فعالیت شورای هماهنگی مدیریت به‌هم‌پیوسته منابع آب در حوضه زاینده‌رود، به عنوان مهمترین سازوکار هماهنگی در حوضه تا حدودی توانست پروژه‌ها و برنامه‌هایی که نیازمند تخصیص آب جدید بودند را متوقف کند. با این حال، نتوانست مناقشه‌ی گروه‌های مختلف در مورد حق استفاده را حل کند. مهمترین عوامل بازدارنده موفقیت شورای هماهنگی تعارض بين حالت‌هاي حكمراني سلسه‌مراتبی، شبکه‌ای و بازار در سطوح مياني و محلي، عدم انسجام در سیاست‌گذاری ها ناشی از برنامه‌های پنج‌ساله توسعه کشور و فشار و مداخلات بيروني و وعده‌هاي سياسي داده شده در زمينه‌ی احياء زاينده رود بود. به صورت کلی، مشکل ضعف ظرفیت‌هاي نهادی بخش آب را به سختی می‌توان فقط در همان بخش چاره‌جویی کرد و این کمبودها نمی‌تواند تنها از طریق اصلاحات در بخش آب جبران شود. همچنين، صِرف وجود نهادهای تصمیم‌گیریِ جمعی، برای رفع ناهماهنگی‌ها کافی نیست. به جای آن، تدارك بستر مناسبي برای تبادل و به اشتراک‌گذاری اطلاعات، مشارکت و توانمندسازی ذی‌نفعان و استفاده از ساير سازوکارهای هماهنگی، از اهمیت بسزایی برخوردار هستند.
کلید واژه‌ها: سازمان حوضه آبریز، عدم انسجام در سیاست‌گذاری، انطباق مداوم مسئله محور، بستر اجتماعی، سیاسی و اقتصادی